คุณหนูตัวร้ายกับนายเเบดบอย

              "มารีนตื่นได้เเล้วลูกเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก"

              มารี :เสียงของคุณเเม่สุดที่เลิฟของฉันดังขึ้นมาทำเอาฉันที่กำหลังหลับ              อย่างสบายถึงกับสดุงตื่น

              "ขออีกห้านาทีนะคะเเม่"

              "นี่มันจะสิบโมงเเล้วนะลูกเดี๋ยวคุณครูก็ว่าเอาหรอก"หลังจากนั้นคุณเเม่ก็ได้ทำการเทศยาวฉันเลยต้องรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำเเต่งตัว

              "หนูไปโรงเรียนก่อนนะคะคุณเเม่"มารีนตะโกนบอกเเม่ที่อยู่ในครัวเเล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถเบนส์คันสีดำที่จอดรออยู่หน้าบ้านมารีนได้รีบกะโดดขึ้นรถ

              "ลุงคะรีบไปเลยคะ"เพราะกลัวว่าเเม่จะด่าเรื่องที่มารีนตื่นสายเลยรีบเป็นพิเศษ

              "ครับคุณหนู"ลุงยอดที่เป็นยามยิ้มให้มารีนเเล้วก็รีบขี่ไปโรงเรียน

โรงเรียนเเมรี่โรส์:

              มารีน:ฉันมาถึงโรงเรียนในเวลา10:45.ครูคอร่า(ครูฝ่ายปกครอง)เอาฉันตายเเน่

              "ถ้าจะมาช้าขนานนี้ทำไมไม่มาพรุ่งนี้เลยละมารีน"เสียงของยัยคอร่าที่ยืนดักรอนักเรียนที่มาสายดังมาเเต่ไกลพูดเหมือนฉันอยากมาสายอย่างนั้นเเละ

              "ก็รถมันติดนิคะจารย์"

              "ไม่ต้องพูดเลยรถบ้าอะไรจะติขนาดนั้นลงไปปั่นจิงลีด30ครั้ง"

ทำไมคนสวยอย่างฉันต้องมาเจออะไรเเบบนี่นะคุณหนูสุดสวยผู้เพียบพร้อมไปซะทุกอย่างทำไมต้องมาเจออะไรเเบบนี่นะ!!!

              "ยี่สิบเเปด...ยี่สิบเก้า...สามสิบ...ครบเเล้วคะจารย์หนูเข้าโรงเรียนได้รึยังคะ"

              "ไปได้เเล้ววันหลังอย่ามาสายอีกละ"

              "ค่ะจารย์"

มารีน:ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนก็ตรงกับเวลาพักเที่ยงพอดีอยู่ๆก็มีสิ่งมีชีวิตบางอย่างกะโดดมาจากด้านหลังของฉันเเล้วก็กอดฉันจนทำให้ฉันสดุงเฮือกใหญ่

              หลิว:"ไม่มาพรุ่งนี้เลยละ"

              มิวนิค:"อย่าว่าน้อน5555"

              เเพรวา:"มารีนเเก่นี่จริงๆเลยมาสายตั้งเเต่เปิดเทอมวันเเรก"

              เมย์รี่:"พอๆไปกินข้าวเถอะยัยมารีนมันจะขาดอากาศหายใจเเร้วยัยมิวนิคปล่อยมันได้เเล้ว"

เเละสิ่งมีชีวิตที่กำลังยืนด่าฉันอยู่ตอนนี้ก็คือคุณเพื่อนของฉัน

ยัยหลิวเป็นลูกครึ่งไทยไต้หวันมีธุระกิจที่ไทยเเละไต้หวันนิสัยของนางนะหรอเป็นคนยิ้มง่ายตลก(เฉพาะกับเพื่อน)เเละขี่บ่น

ส่วนยัยมิวนิคเป็นคนไทยเเท้100%ที่บ้านทำธุระกิจโรงงานธอผ้าเเละส่งออกผ้านิสัยของยัยมิวนิคขี่เล่นเเฟร์ลี่กับทุกคน

ยัยเเพรว่าคนที่เป็นหน้าเป็นตาให้กลุ่มเราเพราะในบรรดากลุ่มเพื่อนของฉันมียัยเเพรวาคนเดี๋ยวที่ได้อยู่ห้องกีบนอกนั้นอยู่ห้องเดี๋ยวกันหมดอิอิยัยเเพรวาเป็นลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสที่บ้านทำธุระกิจโรงงานผลิตน้ำหอมนิสัยของยัยเเพรวาดูเป็นคนจริงจังมีระเบียบเเต่ก็เเอบเกเรอยู่นิดๆขี่เล่นหน่อยๆ

ยัยเมย์รี่ลูกครึ่งไทยอเมริกาที่บ้านทำธุระกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพนิสัยคนอื่นอาจจะมองว่ายัยเมย์รี่เป็นคนขี่เก็กวางหมาดเเต่ถ้าได้รู้จักกันจริงยัยเมย์รี่เป็นคนขี่อายพูดน้อยเเต่ถ้าอยู่กับเพื่อนจะเป็นอีกคนหนึงเลย

โรงอาหาร:

              มารีน:"พวกเเก่ฉันไปเข้าห้องน้ำเเปปนะ"

              มิวนิค:"รีบไปรีบมานะที่รักเขาคิดถึง"

              สีหน้าของทุกคน(ಠ_ಠ)

              หลิว:"ไปเถอะๆอย่ามาสนใจยัยมิวนิคเลยมันก็บ้าอย่างนี้ทุกวันเเหละพวกเเก่ยังไม่ชินอีหรอ"

              ทุกคน:"ไม่"

โอ้โหโรงเรียนฉันมีเด็กใหม่เข้ามาเยอะเหมือนกันนะเนี่ยรุ่นน้องคนนั้นโครตน่ารักเลยระหว่างที่ฉันพูดชมนกชมไม้อยู่นั้นฉันก็เดินไปชนกันอะไรก็ไม่รู้

              "โอ้ยเจ็บ"

ฉันล้มลงไปนอนกับพื้นเเล้วก็ค่อยๆเหงยหน้าขึ้นมามองคนที่เดินชนฉันไม่เห็นคุ้นหน้าเสียงทุ้มใหญ่ดังขึ้น

              "จะจองฉันอีกนานใหม"

ทำเอาฉันถึงกลับฉันสะดุงเฮือกใหญ่

              "ฉันจะจองนายจนกว่านายจะขอโทษฉัน"

              "ทำไมฉันต้องขอโทษละฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย"

ไอ้บ้าหลักเสาไฟนี่พูดกวนประสาทฉันอยู่ได้เเถมยังทำหน้าตาไม่รับเเขกสุดๆอีก

              "นี่นายย!!!"

              "อะไร(ಠ_ಠ)"ฉันด่าเเล้วยังจะมาทำหน้าเบื่อโลกให้ฉันเห็นอีกฉันจะโมโหเเล้วนะ

              "ไอ้บ้าไอ้หลักเสาไฟ"

              "(ಠ_ಠ)"หลังจากที่เขาทำหน้าเบื่อโลกเสร็จเขาก็กำลังจะเดินจากฉันไปโดยไม่มีเเม้นเเต่คำโทษฉันพยามที่จะพาร่างอันบอกบางเเต่สวยงามของฉันลุกขึ้น

              "โอ้ยยย"จู่ๆไอ้หลักเสาไฟก็หันกลับมาตามเสียงร้องของฉันเเล้วเขาก็ทำหน้าตกใจเเล้วเดินมาทางฉันมันจะ

ต้องกลับมาล้างเเค้นที่ฉันด่ามันว่าเป็นหลักเสาไฟเเต่เลยวิ่งสิครับรออะไร วิ่งเเบบพี่ตูน วิ่งเเบบพี่ตูน เเต่ทำไมหัวเข่าฉันถึงรู้สึกเเสบๆนะ

              "ล...ละ…เลือดอร้ายย"พอฉันเห็นเลือดทำนั้นเเหละความเจ็บที่ไม่เคยมีก็พุ่งเข้ามาทำให้ล้มลงอีกครั้ง

              "นี่เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ยขาเจ็บอยู่จะวิ่งอีก"

              "เเล้วใครใช้ให้นายวิ่งตามฉันละ"

              "ก็ขาเธอเป็นเเผลอะ"

              "เเล้ว???"

              "ฉันก็จะพาเธอไปห้องพยาบาลไงยัยโง่"

              "ฮือๆ ฮือๆ"

              "เธอร้องทำไมเนี่ย"

       พึ่งจะฝึกเขียนเรื่องเเรกผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะติชมได้นะคร้าา????????❤️